Odma jest jedną z dwóch głównych form przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP). Jest to postępujące, nieodwracalne schorzenie płuc, które uszkadza pęcherzyki płucne, czyli maleńkie woreczki powietrzne.
Prognoza rozedmy zależy od wielu czynników, w tym wieku, stanu zdrowia i historii palenia. Najlepszym sposobem na spowolnienie rozedmy jest rzucenie palenia.
Co to jest rozedma?
Rozedma jest chorobą płuc, która powoduje zapadanie się dróg oddechowych (oskrzeli) i uniemożliwia płucom oddychanie. Uszkadza również pęcherzyki płucne, czyli małe woreczki powietrzne w płucach, które pomagają w wymianie gazowej.
Najczęstszą przyczyną rozedmy jest palenie papierosów, ale inne wdychane czynniki drażniące również mogą przyczynić się do rozwoju choroby. Należą do nich bierne palenie, zanieczyszczenie powietrza i opary lub pyły chemiczne pochodzące ze środowiska lub miejsca pracy.
Osoby z chorobą genetyczną zwaną niedoborem alfa-1 antytrypsyny również mogą zachorować na rozedmę. Te choroby są mniej powszechne niż palenie papierosów, ale zwiększają ryzyko wystąpienia rozedmy.
Objawy rozedmy obejmują duszności i przewlekły kaszel, a także zmiany w brzmieniu płuc. Zmiany te mogą utrudniać oddychanie nawet wtedy, gdy nie wykonujesz aktywnych ćwiczeń lub nie siedzisz, a czasem mogą powodować większe niż zwykle zmęczenie.
Jakie są objawy rozedmy?
Rozedma płuc to przewlekła choroba płuc, która może powodować duszności, trudności w oddychaniu i zmniejszenie ilości tlenu we krwi. Może też powodować częstszy kaszel i łatwiejsze infekcje.
Twoje płuca składają się z milionów maleńkich woreczków powietrznych zwanych pęcherzykami płucnymi. W tych małych woreczkach płuca wymieniają tlen i dwutlenek węgla. Kiedy ściany pęcherzyka płucnego ulegają uszkodzeniu, worek powietrzny nie może dłużej spełniać swojej funkcji.
Dym papierosowy, wyroby tytoniowe (fajka, cygara) i niektóre rodzaje kurzu mogą podrażniać płuca i powodować rozedmę. Infekcje, takie jak zapalenie płuc lub astma, również mogą spowodować rozedmę i pogorszyć objawy.
Twój lekarz przeprowadzi badanie fizyczne, aby sprawdzić, czy nie masz rozedmy. Użyje stetoskopu, aby posłuchać dźwięków w klatce piersiowej.
Jakie są przyczyny rozedmy?
Rozedma jest chorobą płuc, która powoli niszczy wyściółkę worków powietrznych. Główną przyczyną jest palenie papierosów.
Dym tytoniowy uszkadza rzęski w płucach, czyli maleńkie włoski, które wyściełają drogi oddechowe. Dym tytoniowy uszkadza rzęski w płucach, które są małymi włoskami wyściełającymi drogi oddechowe. Podrażnia również drogi oddechowe i powoduje ich obrzęk oraz stan zapalny, co utrudnia oddychanie.
W końcu powoduje to gromadzenie się powietrza w płucach, co uniemożliwia dostęp tlenu do krwiobiegu. Możesz mieć pełniejszą klatkę piersiową, wygląd beczkowaty lub możesz mieć pęcherzyki powietrza, które tworzą się w płucach (zapalenie płuc).
Twój lekarz może zdiagnozować rozedmę na podstawie objawów i badania fizycznego. Osłucha Twoje płuca za pomocą stetoskopu i poszuka zmian w płucach na zdjęciu rentgenowskim klatki piersiowej.
Jakie są możliwości leczenia rozedmy?
Rozedma jest częścią przewlekłej choroby płuc zwanej przewlekłą obturacyjną chorobą płuc (POChP). Dotyka głównie osoby palące, ale może wystąpić także u osób niepalących.
Nie ma lekarstwa na rozedmę, ale można kontrolować objawy i poprawić jakość życia. Twój lekarz może pomóc Ci w radzeniu sobie z rozedmą, współpracując z Tobą i opracowując plan działania.
Twój lekarz może zlecić wykonanie zdjęć rentgenowskich klatki piersiowej lub tomografii komputerowej, aby sprawdzić, jak dobrze pracują Twoje płuca. Zdjęcia rentgenowskie nie są pomocne w diagnozowaniu rozedmy we wczesnych stadiach, ale mogą być użyte do diagnozowania POChP, kiedy jest ona bardziej zaawansowana.
Najważniejszym leczeniem rozedmy jest zaprzestanie palenia. Możesz to zrobić, rzucając palenie lub przechodząc na produkty dla niepalących, takie jak e-papierosy.
Twój lekarz może również przepisać leki rozszerzające oskrzela, aby rozluźnić drogi oddechowe i ułatwić oddychanie. Leki te mogą być krótko- lub długo działające i powinny być przyjmowane w zależności od potrzeb. Można je również łączyć z innymi metodami leczenia.
