Najbardziej rozpowszechnionym miejscem pochówku Jezusa Chrystusa jest Bazylika Grobu Pańskiego w Jerozolimie. Jednak nie jest to jedyne możliwe miejsce.
Archeolodzy od dawna uważają, że w Jerozolimie znajdowały się co najmniej dwa inne groby Jezusa. Chodzi o Grób Rodziny Talpiot i Grób Ogrodowy (czasem nazywany Grobem Gordona).
Kościół Grobu Pańskiego
Kościół Grobu Pańskiego w Jerozolimie jest jednym z najważniejszych miejsc pielgrzymkowych dla chrześcijan. Jest to ostatni przystanek na Via Dolorosa, czyli Drodze Krzyżowej, i znajduje się tam grób Jezusa, w którym został ukrzyżowany i pochowany.
Miejsce, w którym stoi kościół, jest datowane na około 7 rok p.n.e., ale prawdopodobnie w czasach Jezusa był to kamieniołom. Ewangelie mówią, że Chrystus został tu ukrzyżowany, ale historycy znaleźli dowody sugerujące, że w momencie śmierci znajdował się poza murami miasta.
Kościół jest wspólną własnością i jest zarządzany przez greckie wspólnoty prawosławne, ormiańskie wspólnoty prawosławne i franciszkańskie wspólnoty katolickie, a w mniejszym stopniu przez koptyjskie, syryjskie i etiopskie kościoły prawosławne. Chociaż od czasu do czasu dochodzi do sporów dotyczących utrzymania i renowacji, status quo pozostaje nienaruszony od ponad 160 lat.
Grobowiec ogrodowy
W starożytnym mieście Jerozolima, poza murami i w pobliżu Bramy Damasceńskiej, znajduje się grobowiec ogrodowy, który według niektórych jest prawdziwym miejscem ukrzyżowania i zmartwychwstania Jezusa Chrystusa. To miejsce jest spokojne i piękne, gdzie odwiedzający mogą się zrelaksować i oddać cześć.
Został odkryty w 1867 roku przez Charlesa Gordona i od tego czasu jest powszechnie uznawany za miejsce pochówku Jezusa. Znajduje się niedaleko starej bramy Damaszku i przylega do drogi Nablus.
Wiele osób odwiedza to miejsce, ponieważ jest to spokojne miejsce kultu i odzwierciedla to, co zostało powiedziane o tym miejscu w Biblii. Jest to także ładne miejsce na piknik, gdzie można cieszyć się słońcem i kwiatami.
Tradycyjnie, wykuty w skale kanał poniżej wejścia do grobu jest przedstawiany jako tor toczącego się kamienia. Podobnie, łuk wyryty w zewnętrznej fasadzie grobowca nad wejściem i płaska podłoga skalna przed wejściem do grobowca są również postrzegane jako dowody na istnienie wczesnochrześcijańskiego kościoła lub sanktuarium oznaczającego miejsce zmartwychwstania Jezusa.
Grobowiec Talpiota
Po zapieczętowaniu przez wieki, grób Jezusa został otwarty dla publiczności w 2016 roku. Znajduje się on wewnątrz Bazyliki Grobu Pańskiego w Jerozolimie.
Najbardziej znanym miejscem pochówku Jezusa jest Bazylika Grobu Pańskiego, która znajduje się na Starym Mieście w Jerozolimie. Został on otwarty w 2016 roku po tym, jak ekipa specjalistów odrestaurowała go.
Podczas renowacji odkryli oni dwa grobowce, Grób Ogrodowy i Grób Talpiot, oba znajdujące się we Wschodnim Talpiot (Armon HaNetziv), społeczności położonej mniej niż trzy kilometry na południe od Starego Miasta.
Grobowiec Talpiot jest miejscem, do którego pielgrzymowali pierwsi chrześcijanie, aby odwiedzić kości Jakuba, członka rodziny Jezusa. Jednak, jak pokazano w filmie dokumentalnym, istnieją poważne pytania, na które należy odpowiedzieć w kwestii zasadności twierdzeń, że jest to grób Jezusa. Chodzi o kwestie kulturowe i psychologiczne, dowody DNA i statystyki.
Grób Józefa z Arymatei
Wielu pielgrzymów, którzy odwiedzają Jerozolimę w Niedzielę Wielkanocną, ma na celu odwiedzenie miejsca, które według niektórych jest grobem Jezusa. Znajduje się on w pobliżu centrum miasta i nazywany jest Grobem Ogrodowym. Jest to dwuakrowa oaza, w której wielu chrześcijan wierzy, że Jezus został pochowany.
Biblia opisuje Józefa z Arymatei jako członka Sanhedrynu (Mk 15:43, Łk 23:50-53 i J 19:38-42). Był bogaty i posiadał majątek.
Po ukrzyżowaniu Józef i Nikodem (który również był członkiem Sanhedrynu) zdjęli ciało Jezusa z krzyża. Zanieśli je do wykutej w skale groty w pobliskim ogrodzie.
Józef i Nikodem zorganizowali szybki pochówek ciała Jezusa. Była to powszechna praktyka w czasach Jezusa i władze żydowskie uznałyby ją za dopuszczalną. Następnie namaścili ciało mirrą i aloesem. Miało to zapewnić, że ciało pozostanie nienaruszone i nie ulegnie rozkładowi w grobie.
