W miarę jak robi się coraz zimniej, a dni się skracają, zwierzęta muszą dokonać zmian, żeby przygotować się do zimy. Niektóre przenoszą się w cieplejsze miejsca, a inne przechodzą w stan uśpienia.
Zwierzęta ukrywają też jedzenie lub gromadzą je z wyprzedzeniem, żeby mieć co jeść, kiedy zrobi się chłodniej. Na przykład wiewiórki są znane z gromadzenia orzechów jesienią i przechowywania ich na zimę.
Hibernacja
Hibernacja to proces, który przechodzi wiele zwierząt, żeby przetrwać zimę. Podczas hibernacji temperatura ciała i tętno zwierzęcia spowalniają się, co uniemożliwia mu poruszanie się.
Choć większość ludzi uważa hibernację za sposób, w jaki zwierzęta przesypiają zimne miesiące, hibernatorzy tak naprawdę nie śpią – po prostu wprowadzają swoje ciało w głęboki rodzaj snu zwany letargiem.
Podczas tego snu temperatura ciała zwierząt spada, żeby oszczędzać energię, co pozwala im przetrwać zimę na mniejszej ilości pożywienia. Proces hibernacji może trwać od tygodni do miesięcy.
Niektórzy hibernatorzy, tacy jak nietoperze jaskiniowe, świnie lądowe i myszy skaczące, mogą pozostawać w letargu przez kilka miesięcy. Inne zwierzęta, takie jak niedźwiedzie, w ogóle nie hibernują, ale nadal doświadczają podobnych zmian metabolicznych.
Migracja
Wiele zwierząt przenosi się zimą z jednego miejsca na drugie z różnych powodów. Mogą szukać pożywienia, lepszych warunków lub partnera.
Migracja to także świetny sposób dla zwierząt na gromadzenie zapasów jedzenia. Niektóre zwierzęta tworzą stosy jagód, orzechów i nasion, które mają im wystarczyć na zimę.
Te zapasy nazywane są „skrytkami”. Mogą być duże lub małe i zawierać wszystko, od żołędzi po grzyby.
Zwierzęta mogą również zmieniać swój wygląd, aby przygotować się do pogody. Na przykład lisy arktyczne zimą zmieniają kolor futra z ciemnego na prawie biały.
Słowo migracja jest często używane w połączeniu z innymi terminami, takimi jak wędrówka i migracja, do opisania przemieszczania się fauny lub poszczególnych gatunków, które przenosi je na stałe poza ich aktualny obszar występowania (Gandon i Michalakis 2001). Biogeografowie używają tego terminu również w odniesieniu do rozszerzania zasięgu fauny, a nawet przemieszczania się osobników z Bieguna Północnego na Antarktydę podczas ostatniej epoki lodowcowej.
Zbieranie zapasów
Zwierzęta przygotowują się do zimy na kilka sposobów. Niektóre migrują do cieplejszych miejsc, inne hibernują lub pozostają pod ziemią na czas długiej zimy.
Już jesienią niektóre ssaki zaczynają jeść więcej niż zwykle, żeby zgromadzić zapasy tłuszczu, które zapewnią im dodatkowe ciepło i energię w nadchodzących miesiącach. Ta praktyka znana jest jako hiperfagia i jest istotną częścią ogólnej strategii przetrwania zwierzęcia.
Na przykład wiewiórki spędzają jesień zbierając orzechy i przechowując je w swoich norach. Podczas zimy wiewiórki potrzebują tych źródeł pożywienia bardziej niż kiedykolwiek.
Zwierzęta mogą również przechowywać wodę w swoich komórkach, aby chronić je przed niskimi temperaturami, lub mogą używać specjalnego procesu do przemieszczania wody z wnętrza komórki do małych przestrzeni na zewnątrz. Inne zwierzęta, takie jak lisy arktyczne, zmieniają kolor swojego futra, żeby wtopić się w martwe rośliny i bezlistne drzewa.
Zmiany wyglądu
Jesień to pracowity czas dla zwierząt, które przygotowują się do zimy na różne sposoby. Niektóre hibernują lub migrują, inne zmieniają swój wygląd i zachowanie, żeby przetrwać.
Niektóre zwierzęta zmieniają kolor, żeby wtopić się w otoczenie, jak lisy arktyczne i zające śnieżne. Inne zwierzęta hodują grubsze zimowe płaszcze, które pozwalają im dłużej utrzymać ciepło.
Gdy temperatura spada, zwierzęta zaczynają przygotowywać się do zimy, gromadząc zapasy jedzenia. Wiewiórki na przykład zbierają jesienią żołędzie i inne orzechy, a następnie przechowują je na zimną porę roku.
Zwierzęta przechodzą również zmiany kolorów, aby pomóc im ukryć się przed drapieżnikami. Na przykład chomiki syberyjskie co roku zmieniają kolor z brązowego na biały. Pomaga im to wtopić się w śnieg i lód na ziemi, dzięki czemu mogą się lepiej zakamuflować.