Miód jest przesyconym roztworem naturalnych cukrów i wody. Ale nie ma wystarczającej ilości wody, aby cukry były wiecznie rozpuszczone, więc się krystalizują, wyjaśnia Traci Weintraub z Gracefully Fed, firmy dostarczającej posiłki z Los Angeles.
Szybkość krystalizacji zależy od kilku czynników. Stosunek glukozy do sacharozy, ilość wilgoci i poziom zanieczyszczeń cząsteczkowych odgrywają ważną rolę.
Temperatura
Miód jest skoncentrowanym związkiem cukru, który składa się z około 70 procent węglowodanów i mniej niż 20 procent wody. Niski poziom wilgotności sprawia, że woda nie jest w stanie zatrzymać cukru, co powoduje jego krystalizację.
Czas potrzebny na skrystalizowanie się miodu zależy od wielu czynników, takich jak pyłek zebrany przez pszczoły oraz sposób jego przetworzenia i przechowywania. Miód o wyższej zawartości glukozy będzie krystalizował szybciej niż miód o niższej zawartości glukozy.
Temperatura, w której miód jest przechowywany, również odgrywa dużą rolę w szybkości krystalizacji. Najlepiej przechowywać miód w spiżarni, a nie w lodówce, ponieważ chłodniejsze temperatury sprzyjają szybszej krystalizacji.
Wilgotność
Miód jest mieszaniną cukru i wody, więc krystalizuje się, kiedy dwie cząsteczki cukru zaczynają się od siebie oddzielać. Dzieje się tak, ponieważ miód zawiera około 26-43 procent glukozy i 18-27 procent fruktozy, a obie te substancje mają różne temperatury topnienia.
Gdy miód zaczyna się formować, jego wygląd staje się mętny i gęsty, a na dnie słoika tworzą się małe kryształki. Jest to normalny proces, ale dla niektórych osób może być denerwujący.
Szybkość krystalizacji miodu zależy od wielu czynników, przede wszystkim od stosunku F/G. Na przykład miód rzepakowy i słonecznikowy krystalizuje się szybciej niż akacjowy czy z łąk.
Pyłek kwiatowy
Miód jest przesyconym roztworem składającym się z mieszaniny cukrów. Te cukry to glukoza i fruktoza.
Stosunek tych dwóch cukrów decyduje o tym, jak szybko miód się krystalizuje. Dzieje się tak dlatego, że glukoza ma mniejszą rozpuszczalność niż fruktoza, a im większy procent glukozy w miodzie, tym szybciej będzie się on krystalizował.
Pyłek kwiatowy jest również ważnym czynnikiem wpływającym na szybkość krystalizacji miodu. Granulki i drobiny pyłku w niefiltrowanym miodzie stanowią bazę, na której kryształy mogą się budować.
Filtracja usuwa te ziarna pyłku, uniemożliwiając kryształom uzyskanie jądra, na którym mogłyby rozpocząć swój wzrost. To pomaga opóźnić proces krystalizacji w przefiltrowanym miodzie.
Skład chemiczny
Miód jest przesyconym roztworem cukru, stworzonym przez pszczoły i używanym przez ludzi jako środek słodzący. Składa się z dwóch naturalnych cukrów, glukozy i fruktozy, oraz minerałów, kwasów, witamin i enzymów w różnych ilościach.
Zawartość wody w miodzie jest zbyt wysoka, aby utrzymać wszystkie cukry w stanie rozpuszczonym, więc z czasem oddzielają się one i krystalizują z cieczy. Powstały w ten sposób skrystalizowany miód jest często gęstszy i bardziej mętny niż jego płynna postać, ale nadal można go bezpiecznie spożywać.
Na sposób krystalizacji miodu wpływa wiele czynników, ale najważniejszym jest jego skład. Kluczowy jest stosunek glukozy do fruktozy.
Temperatura, w której miód jest przechowywany, również wpływa na proces krystalizacji. Niższe temperatury mogą opóźnić krystalizację miodu o kilka miesięcy.
